1988-ի երկրաշարժից ավերված Գյումրիի դատարկ փողոցներով միավտոբուս է ընթանում` տանելով ողջ մնացած մարդկանց. Կյանքը շարունակվում է: Տասնամյա որբուկը, համառորեն հետամուտ լինելով, հասնում է իր նպատակին. Ուսուցչուհի Սաթենիկը որդեգրում է նրան: Հանուն կազմավորվող ընտանիքի ամբողջության տղան տարբեր փեսացուներ է ներկայացնում նոր մայրիկին` հարուցելով վերջինիս անզիջում ընդվզումը:
Մրցանակներ
ՀՀ պետական մրցանակ, 2000։
The film tells about the events shortly following the devastating
earthquake of 1988, which took away thousands of lives and destroyed
almost thoroughly a number of Armenian northeastern towns. Among them
was the second biggest city in Armenia - Leninakan (Gyumri). The film
depicts a teenager-boy and his teacher, a woman of middle ages - central
characters of the film. Both of them lost their families, homes and
relatives during the earthquake, but at any rate, they try to find a
fulcrum in the world, which turned upside down in one instant. The
teacher, who seemed to grow much older in those few days, wasn't quick
to decide to adopt the orphaned child - with a strong character of a
grown man. At the same time the family, as the boy understands it,
should be a complete one, i.e., there must be a new father near his new
mother. The boy chooses himself a father- not with standing the
objections of the teacher.
Awards
State Award of Republic of Armenia, 2000.
